ഒരു പാട് കാലമായ് അകലങ്ങളിൽ

എവിടെയോ

അന്യമായ തുരുത്തുകളിൽ

മൌനത്തിൻ പുകമറക്കുള്ളിൽ

നമ്മളിരിക്കുന്നു

പകൽ വെളിച്ചവും രാവും

കഥപറയുമ്പോൾ കാലത്തിന്റെ

കാൽപാടുകൾ അലിഞ്ഞില്ലതാകുന്നതും

നാമറിയുന്നു

കൂടുകൾ തേടി കിളിക്കൂട്ടം

പറന്നകന്നതും

നിമിഷങ്ങൾ നമുക്ക് അന്യമായതും

ഓർമ തുടിപ്പായ് തുടരുന്നു

അമാവാസി നാളിനോടുവിൽ

പൌർണമി വിടരാൻ,

സ്വപ്നരേണുക്കൾ സ്വന്തമാക്കാൻ

കൊതിച്ചവർ

സന്ധ്യമയങ്ങുന്ന നേരം

ഇരുൾ തേടി അലഞ്ഞതും

ബന്ധങ്ങളുടെ തീവ്രതയിൽ

നാം അന്യരായതും

കാലത്തിന്റെ യാത്രയിൽ

നമുക്ക് മാത്രമായ നന്മയും നാമും

ഇരു ധ്രൂവങ്ങളിലെ സ്വപ്നമായ്

സമാന്തര രേഖപോൽ ഇന്നും ...നീ ..